26. Even terug kijken, mijn laatste log!

Heavenly Father,

look down on us your humble, obedient tourist servants who are doomed to travel this earth taking photographs, mailing postcards, buying souvenirs and walking around in drip-dry underwear.

We beseech you, O Lord, to see that our plane is not hijacked, luggage is not lost and our overweight baggage goes unnoticed.

Give us this day Divine guidance in selection of hotels. We pray that the phones work, and that there is no mail awaiting from our children which would force us to cancel the rest of the trip.

Lead us to good, inexpensive restaurants where the wine is included in the price of the meal. Give us the wisdom to tip correctly in currencies we do not understand.

Make the natives love us for what we are and not what we can contribute to their worldly goods.

Give us the strength to visit museums, the cathedrals, the palaces, and if, perchance, we skip an historic monument to take a nap after lunch, have mercy on us for our flesh is weak.

Dear God, protect our wives from "bargains" they don't need or can't afford. Lead them not into temptation for they know not what they do.

Almighty Father, keep our husbands from looking at foreign women and comparing them to us. Save them from making fools of themselves in nightclubs. Above all, please forgive them their trespasses for they know exactly what they do.

And when the voyage is over, grant us the favor of finding someone who will look at our home movies and listen to our stories, so our lives as tourists will not have been in vain.

Na een paar dagen thuis te zijn, alle koffers uitgepakt, kleding in de kasten gelegd, en alle andere leuke spullen een plekje hebben gegeven kan ik mijn gedachten nog een keertje over de vakantie laten gaan. Jammer genoeg wordt dit mijn laatste log op dit blog. Het is een hoop werk, soms vreselijk frustrerend als het uploaden van de foto's weer vastloopt, irritant als mijn filmpjes van youtube niet op blogger komen en voor iedereen te zien zijn. Mensen met een tablet hadden problemen met reageren en ik kreeg ook van andere door dat reacties soms helemaal konden verdwijnen als je op publiceer had geklikt. Vermoeiend als iedereen al naar bed gaat en ik nog even door ga maar ik vind het zo ontzettend leuk om te dit te doen. Het herbeleven, mijn gedachten op een rijtje zetten en alles van me af te schrijven. Heerlijk. Alles opleuken met foto's en dan uploaden. Het is echt een fijne afsluiter van mijn dag. De afgelopen dagen heb ik het echt gemist ook al was ik nog zo moe. Maar mijn dagen thuis zijn echt niet zo interessant om daar iets leuk over te schrijven. Het vaste programma wordt weer afgedraaid en je kan maar zoveel keer leuk zijn over de was of strijk.  Misschien moet ik maar eens aan een boek gaan beginnen hahahaha. Het aantal pageviews is overweldigend, heel veel mensen die die toch kwamen kijken hoe onze vakantie verliep. Vandaag staat de teller op 13.039 pageviews dus ik voel me zeer gevleid en vereerd dat er heel veel mensen geïnteresseerd waren.

Nogmaals dank voor alle leuke gezellige reacties (die wel lukte want ik weet nu ook uit ervaring dat het niet echt makkelijk is om te reageren met bepaalde providers of tablets).

We hebben prachtig weer gehad. Regen is alleen gevallen op de dag dat we naar Port Canaveral reden,

een beetje toen we van Port Canaveral naar Orlando reden (vonden we toen wel heel symbolisch),

en een keer een echte Floriaanse stortbui toen we in Downtown Disney waren.

Toen waren we heerlijk aan het rondlopen in the Christmas store en hadden er totaal geen last van. Integendeel het leverde me toch een hele mooie kerstboomrok op hahaha. Maar voor de rest was er een stralende zon met heerlijke temperaturen. Tot nu toe zijn onze vakantie's in Florida echt zonovergoten.

Maar nu de vakantie. Die was weer geweldig. Ook weer anders dan de andere twee. Het waren ongeveer dezelfde ingrediënten maar het resultaat was weer helemaal anders. Ook deze vakantie had drie verschillende elementen. De cruise, de villa en het hotel en alles op zichzelf was geweldig. Maar in totaal een onvergetelijke vakantie. We hebben van elke dag ten volle genoten. 

De voorbereiding

Begon al in november 2011. Daarvoor hadden we er wel over gesproken maar in november konden de tickets voor de Disney Cruise gekocht worden. Daarbij werd vermeld dat we tot 90 dagen van te voren kosteloos konden annuleren. Dat leek ons wel een goede deal want als we tegen die tijd nog steeds niet zeker wisten of we wel wilden gaan, dan zouden we het daarna ook niet weten. Maar de eerste stap was alweer gezet. Toen kwam de tijd van het lange wachten en ook van zo nu en dan iets regelen.

Zelf regelen van

Cruise

Ging dus vlot. We hadden dit wel via Dreams Unlimeted Travel gedaan en de service daarvan is zeer goed. Je krijgt gelijk antwoord op je vragen maar er word ook zelf contact met je gezocht om er voor te zorgen dat alles goed gaat. Wat ook fijn was, was het hoge bedrag van de on-board  credits. Dat is eigenlijk geld want dat bedrag wordt eerst opgemaakt voordat ze beginnen aan je creditcard. Het welkomscadeau was ook hartstikke leuk en zeer gewaardeerd. Het was een flink cadeau met allerlei kleine cadeautjes erin en een feestje om  uit te pakken. De volgende cruise zal ik zeker weer via hun boeken

Auto

De auto ging via Hertz en dat ging prima. We hebben nu drie vakantie's achter de rug en we hebben bij drie verschillende maatschappijen een auto gehuurd. Alle drie de keren hadden we totaal geen problemen met de auto dus was het contact in Amerika alleen beperkt tot het afhalen en terugbrengen van de auto. Wat wel is, is dat de service van Hertz aan de telefoon heel goed is. Ik had dan wel contact met de Nederlandse afdeling want ik kon  gewoon met hen de zaken voor Amerika afhandelen. Neemt niet weg dat ik die dagen van de flightchange een aantal keren heb moeten bellen om keer op keer de boel te veranderen. Nooit was dit een probleem en altijd werd ik zeer vriendelijk behandeld. Een dikke pluim voor de telefoon afdeling van Hertz.

Villa

De villa heb ik dit keer weer zelf geregeld maar nu met een Amerikaan. Dat maakte het allemaal net even iets spannender maar Dennis reageerde altijd netjes op de mails en is tot op de dag van vandaag keurig alle afspraken nagekomen. Van de week heb ik ook het borg terug gestort gekregen dus alles is geregeld en we hebben genoten van de prachtige villa. Het is zeker een gok om het direct met een eigenaar te regelen omdat je diegene niet zelf kent maar natuurlijk zijn er meer dan genoeg eerlijke mensen in de wereld over en kan je daar best zaken mee doen.

Vliegtickets

Die waren natuurlijk wel een ding met de flight change. Wat een paar ellendige dagen heb ik daardoor meegemaakt maar gelukkig is alles goed gekomen en werd het prima opgelost. Als je het door een reisbureau laat regelen of zoals wij door American Vacation de andere twee vakanties dan hoef je dit soort zaken niet zelf af te handelen. Nu kwam het linea recta op mijn bord terecht en dat was toch even slikken. Maar gelukkig bleef ik CALM hahahaha en is alles helemaal goed gekomen. 

Hotel Miami 

Prachtig hotel die we via Booking.com hebben geboekt. Ook helemaal zelf gedaan. Het was een aanbieding en voorzag in al onze wensen. We hebben zeker genoten van ons verblijf daar en ik raad het ook zeker iedereen aan. Jammer dat de extra nacht door Booking.com niet goed of helemaal niet was doorgegeven maar dat is zeker door het hotel heel netjes en vriendelijk opgelost. Jammer genoeg dan wel weer niet tegen de speciale aanbiedings prijs hahahaha

De cruise

Wat voor woorden kan je daar nog voor gebruiken om uit te drukken hoe geweldig die was. Je stapt echt in een andere wereld. De lat wordt door Disney zo hoog gelegd. Het binnen komen alleen al was een feest en het feestje blijft voortduren totdat je weer je laatste high five geeft bij afscheid nemen. De meiden vragen nu al aan hun vader wanneer ze weer gaan.

Onze cabin was echt super!! Zo groot. We hadden geen idee dat die zo groot was toen we boekten. Wat hadden we een ruimte. We hadden ook een connecting door waardoor we makkelijk bij elkaar konden zijn en was het super makkelijk voor de kinderen wanneer ze bij opa en oma sliepen.

De animatie voor de kinderen aan boord maar ook van boord is echt geweldig. Er loopt zoveel leiding rond dat echt geen een kind verloren in een hoekje kan gaan zitten. Ze worden goed in de gaten gehouden en "bewaakt". Ze krijgen een polsbandje om en zonder de toestemming van een ouder kunnen ze daar niet weg. Het gaf ons een veilig gevoel dat ze niet over het schip heen kunnen dwalen op zoek naar de cabin. En de ruimte aan boord die ze daar hebben is echt heel groot. Onze meiden gingen er heel graag naar toe. Het is voorgekomen dat ze liever aan boord bleven in de kidsclub dan dat ze meegingen aan wal. 

Over de animatie voor de volwassenen ook niets anders dan lof. De shows waren super en het feit dat Iron Man 3 3D gelijk om 00:01 uur in het theater in première ging was iets wat Kenneth wel kon waarderen. Maar er is ook een bioscoop (geen tijd voor gehad) en een goed uitgaansleven (te druk met mijn blog en slapen haha). Maar er is zeker wat voor iedereen. Er is ook een apart gedeelte op het dek gereserveerd voor 18+ wat inhoudt dat het daar heel goed toeven is zonder schreeuwende kinderen om je heen. 

De restaurants zijn in een woord waanzinnig-geweldig-spectaculair.  Ver bovenaan staat natuurlijk Animator's Palate. Dit restaurant is echt onovertroffen. De aankleding en sfeer leidt echt tot kleptomanie want je ziet alleen maar hele leuke dingen die je zelf ook graag zou willen hebben. De beeldschermen die wel maar toch ook niet helemaal aan elkaar verbonden zijn, zijn heel speciaal. Het feit dat Crush echt tegen je kan praten is zo leuk en je eigen tekening op de laatste avond voorbij zien komen is zeker voor kinderen heel bijzonder. Solange heeft het er nog over al heeft dat natuurlijk nog wel een reden. Dit restaurant zou het zo geweldig goed doen op elke plek in de wereld. Dit verkoopt zichzelf. De andere twee restaurants waar we ook waren ingedeeld, waren ook goed. Royal Court net nog iets leuker dan Enchanted Garden maar alles is zoals Disney het voor ogen had. Tot in de kleinste puntjes geregeld. Elke dag is er een ander menu. Ook al kom je terug in hetzelfde restaurant dan heb je nog niet hetzelfde menu (kan wel jammer zijn als je iets wel heel erg lekker vond)

Als je wilt kan je de hele week op de foto. Al dan niet met een character. Elke avond vind je een Navigator op je bed waar alle informatie op staat voor de volgende dag. Daarop staan ook de tijden wanneer er een fotomogelijkheid is met een prinses of een character. Ook kan je een foto laten nemen voor verschillende settings. Op de avond dat er formel dinner is, is er overal wel een setting en daar maken de Amerikanen zeker graag gebruik van, wij hebben ze maar overgeslagen. Wij hebben op een andere avond ook een fotoshoot gedaan en daar zijn de foto's echt ontzettend leuk van geworden. Die gaan we gebruiken voor in de woonkamer. Weer (net als twee jaar terug) een simpele witte achtergrond met nu met roze als hoofdkleur.

De foto's vind ik wel aan de prijzige kant en ik denk zeker dat ze goedkoper moeten kunnen. Ze worden voor een groot deel namelijk al afgedrukt terwijl ze ook digitaal te bekijken zijn bij "Shutters" een ruimte waar je met je "key to the world card" kan inloggen en ook je foto's kan bekijken. De kosten die je bespaard op fotopapier zal echt enorm zijn. Als je weet hoe grote stapel er van ons toch nog is weggegooid terwijl wij echt zo vaak niet ergens in de rij gingen staan. Maar ze kwamen ook tot twee keer toe 's avonds tijdens het eten aan tafel om nog foto's te maken en dan worden er ook veel foto's genomen. En van de meiden in het BBBoutique. Dat vind ik echt verspilling. Niet meer afdrukken maar de mensen zelf digitaal laten bekijken en bewerken en dan daarna laten bestellen. (Beter voor het milieu hahahaha).

De plekken die we hebben bezocht tijdens de cruise waren ook top. De een misschien iets leuker dan de ander. Hell is niet leuk in welke vorm dan ook hahahaha. Maar de volgende stop was daarentegen weer geweldig met die schildpadden. Daar zagen we toch wel heel goed dat Solange wel heel veel feeling met dieren heeft. Ook Cozumel met de Maya ruïnes was heel indrukwekkend en Barbara onze gids was zeker heel vriendelijk maar ook heel kundig. Ze heeft ons echt veel kunnen vertellen. Meer dan de gids die we op de Grand Cayman Island hadden. Maar daar valt of staat elke excursie natuurlijk sowieso mee en dat is jammer genoeg niet vooruit te voorzien.

Het eiland van Disney is echt paradijs. Heerlijk om daar te zijn. De kinderen hebben zich daar eerst goed vermaakt in de zee om zich vervolgens weer te melden bij de Kidsclub. Daardoor hadden wij volwassenen het ook zeer relaxed. Heerlijk eten en drinken en zon. Wat wilt een mens nog meer??

Kortom, het cruisen is ons wederom geweldig bevallen en als het aan de meiden zou liggen dan zouden we het zeker elk jaar gaan doen. Die vinden het helemaal het toppunt van de vakantie. Al is het wel zo dat de Disney Fantasy niet voor niets als beste uit verschillende rankings komt. De standaard ligt daarzo hoog dat het van nu af aan misschien altijd wel een beetje tegen zal gaan vallen hahaha. 

Orlando
De auto
Niet echt de voordelen van Herzt goldmember gemerkt omdat we zo vroeg waren dat onze naam nog nergens vermeld werd. Maar er stond een enorm beest voor ons klaar en we hebben er echt ongelovelijk veel in kunnen stampen. Hij reed heerlijk en een ruimte die iedereen had. De meiden valt het gewoon op als ze nu bij hun vader in de auto stappen en die heeft toch ook geen kleine auto. Maar die Nissan was echt heel ruim en heeft ons zonder problemen overal heen gebracht.

De villa

Op de wormen en de airco  na was die ook geweldig. Lekkere bedden om in te slapen. Heel veel ruimte in de master bedrooms met een walk-in closet. Ook met balzalen als badkamers. De kinderen hadden grote slaapkamers en hadden ieder een eigen slaapkamer kunnen hebben als ze dit gewild hadden. De aankleding was redelijk want niet alle stoelen waren even veilig meer om op te zitten en het was heel fijn dat we airco hadden maar die hadden we graag 's avonds een beetje willen kunnen stellen. Een tandje lager had dan echt niet erg geweest. De wormen waren natuurlijk wel een flinke tegenvaller en zeker ook de manier waarop er door de property manager gereageerd werd. Gaan verkondigen dat ze niet zoveel aan drijvende vliegjes in het zwembad kan doen bij de villa eigenaar terwijl ik toch heel duidelijk heb gezegd dat het om wormen op de bodem van het zwembad ging, gaat er bij mij niet in. Ik weet dat ik goed genoeg Engels kan om hier geen misverstanden over te laten ontstaan. Maar na een pittige mail en foto's naar de eigenaar werd het gelijk opgelost en konden de meiden heerlijk zwemmen in het zwembad en hebben daar zalig gebruik van gemaakt. Zo'n zwembad in de achtertuin is echt dan goud waard.

De parken

Magic Kingdom. 

Zeker blij dat we daar heen zijn gegaan want wat ze er nu hebben bijgebouwd is echt niet hetzelfde als Parijs en ook nieuw voor ons. De ontmoeting met Belle zullen de meiden niet snel vergeten (een meisje in ieder geval zeker niet) maar ook het restaurant was heel bijzonder. Al zal ik de volgende keer zeker zorgen dat we vestjes bij ons hebben want ik vond het er wel heel koud (geldt trouwens voor een hoop restaurants). 

Wishes is en zal altijd blijven mijn meest favoriete vuurwerkshow.

Hoe mooi dat wel niet is achter het kasteel, hoe dat op het verhaal en de muziek is afgestemd en sowieso de grote vuurwerkbollen. Daarbij verbleekt elke oudejaarsnacht tot een treurig aftreksel. Zeker gezien het feit dat het daar haast nooit regent, mist of een enorme wind staat. Wat wij natuurlijk wel (bijna) altijd hebben in december. Ik kan in ieder geval niet stoppen met foto's maken. Nu blijft Disney bij de meiden toch wel favoriet. Ik had het niet verwacht want op een gegeven moment hebben ze het toch wel allemaal gezien. Een aantal keren kwam toch de vraag of we ook nog naar de andere parken gingen. En als daar dan met nee op werd geantwoord werd er toch teleurgesteld gereageerd. Dat had ik niet verwacht. Zeker niet na zeven dagen op zee te zijn ondergedompeld in de Disney sferen. Maar ze hadden toch ook heel graag nog naar Animal Kingdom en Hollywood Studio's willen gaan. Tja, dat bewaren we dan maar voor de volgende keer.......moeten we weer terug, zucht hahahaha.

Legoland

Leuk om een keer geweest te zijn maar zal waarschijnlijk niet meer voorkomen op ons lijstje. Voor die toegangsprijzen hebben we toch te veel commentaar gehad op verschillende zaken. Dat miniatuur gedeelte was echt heel mooi maar ook niet voor iedereen van onze club. De twee jongste meiden hadden het er al heel snel gezien. Het is een leuk park voor als je erbij in de buurt woont maar voor een vakantie vind ik dat er leukere parken zijn waar je je tijd en geld wilt besteden. Maar dat is natuurlijk ieder voor zich. 

Universal

Was weer top en wordt ook steeds meer gewaardeerd omdat de achtbanen steeds meer binnen het bereik van de dames komen. Solange mocht dit jaar alweer meer en die heeft zich WEER voorgenomen om dit jaar heel veel EN gezond te gaan eten zodat ze aan de benodigde vijf centimeters gaat komen voor de Hulk en de Dragon Chalange. Mea zal de volgende keer vast nog wel een aantal teleurstellingen hebben al weet ik dat ook niet helemaal zeker. Ze wilt wel heel graag haar zussen volgen maar echt heel overtuigend is ze ook niet. Misschien dat ze diep in haar hart het toch niet zo heel erg vindt als ze er niet in mag. Maar in de afgelopen twee jaar is ze zeker al steeds meer haar grenzen gaan verleggen dus wie weet wat ze allemaal van plan is de volgende keer als we gaan.

Maar natuurlijk gaan wij in de eerste plaats voor Harry!! Dat blijft zo geweldig en ze zijn het nu weer aan het uitbreiden dus het wordt nog GEWELDIGER!!!!! Daarmee heeft Universal toch echt een goudmijn in handen. Door deze wereld zal Island of Adventure zeker altijd op ons To-Do list blijven staan. 

Discovery Cove

Was uniek of meerdere fronten al zullen we het de volgende keer toch overslaan. Het idee is om pas weer te gaan als iedereen Sea Venture kan doen. Zwemmen met de dolfijnen heeft iedereen nu gedaan en het is nu ook weer niet zo goedkoop dat dit als  een vast iets op onze To-Do list zal blijven staan. Sea Venture vond ik echt spectaculair. Het is heel bijzonder dat die helm van onder niet is afgesloten. Je gewoon adem kan halen en alles goed om je heen kan kijken. Al vertekend het glas wel je diepte gevoel. Ik had elke keer toch het idee dat die vissen dichterbij waren dan dat ze in feite waren. Maar je heb totaal geen last van vollopende duikbrillen of andere zaken. Je kan gewoon je mond wagenwijd opendoen om je oren te "poppen" zonder dat dit enige gevolgen heeft onder water. Het lopen tussen die beesten, het aanraken, vasthouden, ze aan je voelen knabbelen is echt waanzinnig leuk en ik wil dit heel graag ook een keer met de meiden doen dus we wachten voor een volgende keer totdat Mea 10 jaar is. Dat wordt dus nog vier jaar wachten.

Seaworld 

Als vanouds. Nu drie keer geweest en nog steeds er niet op uitgekeken. De One Ocean show blijft mijn favoriet. Prachtige beesten en ik krijg altijd huizenhoog kippenvel als de show begint en de eerste orca  het water uitspringt. Het blijft voor mij iets magisch. 

De dolfijnenshow vind ik ook nog steeds geweldig maar ben wel klaar met de show zelf. Hij draait nu al zeker vier jaar want wij hebben hem nu al drie keer gezien. Het verhaaltje is wat mij betreft wel verteld en die nep papegaai heb ik nu al drie keer niet begrepen. De dolfijnen zijn voor mij de show en daar kijk ik ook heel graag naar. De personen er omheen mag wel wat minder zijn. Ik kan me ook niet voorstellen dat die show ook nog steeds zo leuk blijft om te doen voor die mensen. Twee of drie keer per dag, elke dag hetzelfde doen. 

Uit eten

Uit dineren hebben we bijna elke dag gedaan. De eerste dag in de villa niet omdat we toen 's middags al warm hadden gegeten en toen we uit Discovery Cove kwamen niet want ook toen hadden we 's middags al vrij uitgebreid gegeten. Een soepje was toen meer dan genoeg.

Kobe

Is nog steeds wel een winnaar. Het is geweldig wat die man allemaal met die messen staat te doen en welke show er wordt gegeven. De vuurspuwende vulkaan een dikke hit bij de meiden. Wij moeten alleen echt over onze schroom heen stappen en een "doggiebag" niet raar vinden. Je krijgt daar zo veel en wij laten best wel veel staan. Misschien de volgende keer. Al kijken we toch nog steeds een beetje weg als andere mensen aan tafel een bord vol nog laten inpakken. Wij Nederlanders hebben de naam maar dit soort dingen vinden wij toch echt wel een beetje lastig.

Golden corral

Is een verliezer. Ik denk niet dat ik daar nog snel naar toe gaat. Het is met de meiden makkelijk want iedereen kan nemen wat zij zelf wilt maar de laatste keren vielen me zo tegen.... Ik denk dat we het maar elders gaan zoeken.

Outback

Nog steeds een winnaar en daar zullen we zeker wel weer terecht komen. Het vlees is heerlijk!

Mini golf

Als je onze meiden blij wilt maken, neem ze dan mee om te gaan minigolfen. En als het dan zo'n onwijs leuke baan is als The Congo River dan heb je helemaal succes. Wat hebben ze genoten. De baan op "de boot" was heel leuk maar heel klein dus ook zo afgelopen. Maar The Congo River is zo geweldig oaangekleed en toch ook nog wel lastig. We hebben er zo ontzettend gelachen. Dat gaan we zeker nog wel doen. Misschien bij de piraten of bij de vulkaan.....dat maakt niet uit. De meiden vinden ze allemaal geweldig

Shoppen

Is in Orlando een waar paradijs. De outlets maak je zo enorm gretig. Die prijzen zijn niet te geloven. Mam en ik hebben er weer goeie zaken gedaan en de kledingkasten van ons allemaal flink aangevuld. Het was heerlijk om elke keer een dag of middag met mijn moeder op te trekken. Even wat kwaliteit tijd met elkaar. We hebben ons zeker in Orlando goed vermaakt.

Miami

Was een geweldige ervaring. Een totaal andere sfeer en vibe. Heel druk vergeleken met Orlando. Wij vinden het een hele bijzondere stad maar zouden er niet langer dan vijf dagen willen zijn. Ook vinden wij het misschien een beter idee om niet de vakantie ermee te eindigen omdat je het Amerika gevoel toch wel een beetje verliest. Miami is namelijk enorm spaanstalig en dat merk je overal. De mensen om je heen maar ook de reclames en winkels in de straatjes. Je hebt er meer het gevoel dat je in Spanje zit dan in Amerika. Wat wel frapant is, is dat mijn uiterlijk toch ook heel Spaans kan zijn want ik werd alleen maar in het Spaans aangesproken en ook kreeg ik menukaarten in het Spaans in mijn handen geduwd. Dat had ik toch niet eerder meegemaakt. Hier in Europa kom ik meestal uit Azie....
Maar Miami is wel een levendige stad. Wij zaten in Downtown en daar gebeurde werkelijk van alles. Waaronder zeker niet in de laatste plaats bouwwerkzaamheden. Ongelovelijk hoeveel bouwterreinen er daar waren en alles werd reusachtig hoog. Er waren hele grote contrasten tussen gebouwen. naast ons hotel stonden echt wolkenkrabbers, ons hotel was ook niet klein maar met die 16 verdiepingen toch een onderdeurtje en de school die naast ons stond was helemaal een kabouter.
Miami Beach was het super, heerlijk gewandeld langs de strandlijn en later weer langs de boulevard. Je kijkt je ogen uit.

Hotel
Het hotel is echt een aanrader. We hadden mooie kamers, goede service aan de balie en ook gratis Wifi. Ik had het idee dat we ook gratis parkeren hadden maar de rekening die onder de deur werd geschoven dacht daar klaarblijkelijk anders over. Ondertussen hadden we wel al gezien dat we onze auto echt nergens anders gratis hadden kunnen parkeren dus dit was toch de beste oplossing. Ze hebben gelukkig de fout van Booking.com zonder problemen op kunnen lossen alleen wel jammer dat we die nacht niet meer voor de speciale aanbiedingsprijs konden krijgen. Het was toch even slikken.

Shoppen
in Miami hebben we niet echt veel gedaan. Bij de Bayside Market nog het meest. De Dolphin Mall was wel enorm groot maar mam en ik waren ondertussen helemaal uitgeshopt en hebben het niet echt eer aan gedaan. Wel ben ik nog steeds enorm blij met mijn Guess tas. Wat vind ik hem geweldig!!

Metromover
SUPER en zouden ze in Nederland ook mogen opzetten. Gratis vervoer die je de binnenstad rondbrengt. Echt ideaal. En als je zou denken dat die kleine karretjes helemaal volgestampt zouden zijn met mensen dan kom je bedrogen uit. Helemaal niet. Gewoon relaxed. Het was echt heel makkelijk om daarmee naar Bayside Market te gaan. Het kleine stukje wat we van die halte moesten lopen was te overzien en met het weer wat je daar hebt heel goed te doen. Lekker ontspannen langs de waterkant op de terugweg was echt zo heerlijk. Prachtige foto's ook van de meiden gemaakt.

Holocaust Memorial
Ontzettend blij dat we daar naar toe zijn gegaan. Het was zo indrukwekkend en het enige moment dat ik het niet droog hield. Het is moeilijk te omschrijven wat je voelt als je daar loopt omdat de hele setting en sfeer ook zo ontzettend veel met je doet. De foto's zijn afschuwelijk en als je de teksten continu aan het vertalen bent voor je dochter komen ze nog veel harder binnen. Maar ook zij was heel erg onder de indruk en is nog dagen daarna met vragen gekomen. Het heeft haar ogen toch op een bepaalde manier geopend voor iets wat ze niet eens wist dat bestond. Dat mensen zo ontzettend gemeen tegen andere mensen kunnen zijn. Het beeld van de hand uit de grond zal altijd wel een plekje in mijn gedachte houden alleen al om het feit dat die me zo ontzettend aangreep. Die ouders met die kinderen, de wanhoop, het verdriet. Het raakte me op zoveel niveau's dat je je aan de ene kant afvraagt of het wel een vakantie uitstapje zou moeten zijn. Maar toch.....ik had het echt niet willen missen. Vakantie is lol, plezier en ontspanning maar dit was toch iets wat zo waardevol was, wat zo indrukwekkend was dat je het toch niet mag missen.

Terug vlucht

De terugvlucht was weer spannend maar gelukkig niet zo slecht als twee jaar geleden. Twee jaar geleden liep alles in de soep en nu haalden we alles NET. Maar net is goed genoeg en toen we Nederland weer in het zicht kregen waren we weer tevreden om onze voeten er weer op de bodem neer te zetten. Blij niet, blij waren we niet dat we weer naar huis moesten maar wel tevreden dat we het zonder al te grote problemen hadden gehaald en dat we terug konden kijken op weer een GEWELDIGE vakantie in een fantastisch land.

Weer thuis eerste week
De meiden hadden redelijk goed geslapen in het vliegtuig. Vraag me niet hoe het mogelijk is om je zo klein op te kunnen vouwen om op je zij in een vliegtuigstoel te kunnen liggen, maar het is Solange gelukt. Die wilden dus ook bij thuiskomst 's middags naar school dus na de grote pauze hebben zij ieder hun juf versteld doen staan om zich te melden voor nog twee uurtjes les. Ik kon daardoor nog even ongestord verder met het uitpakken van de koffers. Dat ging verbazingwekkend vlot al was het verdere opruimen daarna toch nog iets wat zich over dagen uitsmeerde. Ik kon me dan ineens zo ontzettend moe voelen dat er niet veel meer uit mijn handen kwam dan het hoognodige. Maar dat is nu wel weer redelijk onder controle. Kenneth is dinsdagmiddag nog even naar kantoor gegaan om te kijken hoe de stand was om woensdagochtend fris en fruitig aan die arbeid te gaan. De meiden weer aan de dans en op zondag hadden we nog een verrassing in petto!

Pip!!!

Een zondag gingen we naar een fokster van "Boomertjes" om een hondje uit te kiezen. Bij deze fokster (maar ik zag het bij meerdere advertentie's) mag je pas komen kijken als de hondjes 8 weken zijn en dan mag je gelijk het uitgekozen hondje mee naar huis nemen. De meiden wisten van niets en dachten dat we iets voor hun vader's werk moesten gaan doen. Ze klaagde steen en been in de auto en hadden helemaal geen zin om de sfeer gezellig te houden. Maar aangezien Kenneth het heel graag als een verrassing wilde houden restte mij niets anders om alle opmerkingen aan te horen en ondertussen flink sacherijnig te worden. Als ze toch eens wisten wat we gingen doen. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik het alsnog op het allerlaatste moment verknalt heb want Kenneth reed het adres voorbij en riep ik: "daar moet je zijn, ik zie daar een hond op het hek". Dat was natuurlijk genoeg voor de meiden om alert te worden en erachter te komen dat we voor een hondje gingen kijken. Gelukkig had ik nog niet alles verklapt en wisten ze niet dat we haar dan ook gelijk mee mochten nemen. Dus toen we daar binnen kwamen en we al die puppy's zagen was het een groot juichpartij en wilden we ze allemaal wel meenemen. Maar onze Pip viel Yentle en mij al gelijk op en nadat we ze allemaal bekeken hadden vroeg ik toch snel aan de fokster of ik haar even beet mocht houden. De fokster had namelijk als regel dat je alleen het hondje beet mocht houden waar je keuze op was gevallen. Dat zou misschien nog wel met een ander hondje ook mogen als je twijfelde maar zeker niet met alle hondjes. Heel netjes natuurlijk want je praat wel over hele kleine hondjes van zo'n week of acht. En nou was het ook zo dat er nog een ander echtpaar was en die mevrouw was ook wel zeer gecharmeerd van onze Pip. Om nu niet net naast het net te vissen wilde ik haar toch wel heel graag vast houden. Dus vertelde ik aan die fokster dat dit hondje ons toch wel wat leek en vroeg ik of ik het vast mocht houden. Dus greep ze Pip net voor die mevrouw de neus uit die bak en duwde haar in mijn armen. Wat een plaatje, popje, scheetje, poepie, lieverdje, schatje en nog veel meer van dit soort woordjes. Die liet ik niet meer los. En die mevrouw maar om ons heen blijven draaien tot op het moment dat ze zichzelf niet meer kon bedwingen en me vroeg of zij haar even beet mocht houden. Ik antwoordde haar dat ze dit eerst even met die fokster moest bespreken en die antwoordde dat dit toch eigenlijk niet de bedoeling was. Het was niet goed voor de hondjes om van hand tot hand te gaan en als er kopers waren voor een hondje dan hield het daarbij op. EN IK LIET HAAR NIET MEER LOS!!!!! En nu is ze bij ons thuis en wat is ze geweldig. Ze wordt nog met de regelmaat van de klok Tess genoemd omdat we die simpel weg niet kunnen en zullen vergeten. Maar het zal wel minder gaan worden want ze is een echte Pip en ze lijkt niet eens op Tess. We zijn blij dat ze bij ons is en hopen dat ze nog heel lang bij ons zal mogen blijven.

25. Naar huis

Het weer: begon met bewolkt, eindigt met regen
Temp: van 30°C naar 7°C
Aantal foto's: 129
Totaal aantal foto's: 6435


Als allereerste wil ik iedereen bedanken die heeft gereageerd op deze blog. Ik vind het altijd een groot plezier om het te schrijven want het ontspant, "clear the head" en geeft voor later zo´n leuk naslagwerk. Maar het plezier wordt zeker verhoogd door alle reaktie´s. Ik kan ´s morgens ook niet wachten om te kijken wie er gereageerd heeft. Dus nogmaals BEDANKT!

Maandag 20 mei 2013

Vanmorgen ging de wekker om 6:15 uur maar mam kwam al om 6:05 kloppen. Als we vertrekken, dan vertrekken we! We hadden alle kleding al klaar liggen en alleen de tandenborstels, borstels en knuffels hoefden nog maar in de koffers. We hadden afgesproken dat we niet in het hotel zouden ontbijten maar dit op het vliegveld zouden doen. Uiteindelijk hebben Yentle en ik nog wel wat gegeten want wij zaten toch te wachten totdat we opgehaald zouden worden. Kenneth is namelijk eerst heen gereden met de senioren, de junioren en een groot gedeelte van de koffers. Maar nogmaals alle koffers in een keer ging dit keer niet lukken want er waren drie koffers en een trolley bijgekomen na de vorige keer.

Die hadden allemaal verstopt in andere koffers gezeten. Dus twee ritjes naar het vliegveld was noodzakelijk. Ach, het was een kwartiertje rijden op de TomTom. Kenneth heeft dus eerst de mensen en koffers afgezet bij G en is toen terug gekomen.Wij zaten start klaar dus het was inladen, instappenen wegwezen. Onderweg nog een laatste blik op Miami geworpen, nog even de auto volgetankt en doorgereden naar het vliegveld.

 

 

Yentle en ik met koffers weer uitgeladen en Kenneth de auto afgeleverd bij de Hertz. Toen gingen we inchecken. Niemand had echt honger en we wilden alvast richting de gate. Inchecken ging probleemloos, de koffers waren goed aan gewicht en die zouden we pas weer terug zien in Nederland.

Door de douane had een kleine hik-up want twee handtrolleys werden eruit gevist. Die van Mea en Solange. Beide dames waren vergeten dat ze drinken in hun kleine schoudertasjes hadden zitten en dat werd er natuurlijk uitgevist. Maar voor de rest geen problemen en konden we door naar de gate. Natuurlijk hoort het bij onze vakanties dat wij de laatst gate van de pier hebben dus nu ook weer. We mochten doorlopen naar gate 19. Toen begon al een klein beetje de tendens van de terugreis. Ik weet niet of dit nu gewoonte gaat worden maar die is nu al de tweede terugreis die vol met spanning en tegenwerking staat. Al moet ik wel zeggen dat het deze reis vooral om een heleboel kleine zaken gaat maar die er uiteindelijk gelukkig niet voor hebben gezorgd dat we nog een nachtje extra moesten blijven logeren. Onderweg kwamen we dus geen eet tentjes meer tegen waar wij iets van ontbijt konden scoren, er was alleen een Burger King en een Pizza Hut. Hadden we nu toch maar iets voor het inchecken genomen. Ach, nog steeds was de honger bij de meeste van ons niet echt groot. Toen werd het wachten. We zaten wel naast/onder een grote televisie en ik heb het nieuws van CNN goed kunnen volgen.

Er waren een paar grote headlines. Er werd veel nieuws verslagen over de tornado's die over vijf verschillende staten aan het razen waren. Over Jodie Arias die op het punt staat de doodstraf te krijgen voor het vermoorden van haar ex-vriendje en over de winnaar van die enorm grote loterij. Die heeft zichzelf namelijk nog niet gemeld en daar zijn ze toch wel heel erg nieuwsgierig naar. De tijd ging redelijk vlug en al gauw zagen we een vliegtuig richting onze gate komen. Gelijkertijd zagen we ook twee mensen van de brandweer met een soort van brancard-stoel.

Nu is het in Amerika heel normaal dat de brandweer ook voor medische zaken wordt ingezet. Wat zou dat aan de hand geweest zijn? Even later werd er een Aziatische man naar buiten gereden maar die zag er nog redelijk fit bij. Zonder toeters en bellen aan hem. Die werd snel afgevoerd en ook de rest van de andere passagiers kwamen er uit. Het boarden van onze vlucht had een kwartiertje vertraging hierdoor gekregen maar dat leek geen problemen te hoeven geven. Er stond drie kwartier voor boarden gepland dus we hadden wel wat ruimte. Ook hadden we twee uur in New York wat volgens die vrouw van Tix.nl ruim voldoende moest zijn want we hadden max 0:45 lopen voor de andere gate nodig. Dus ook geen probleem. Iedereen liep lekker door en al gauw zaten de mensen.

Toen kwam de captain met de mededeling dat we wat vertraging zouden hebben want ze moesten wachten totdat de zuurstofflesjes die bij de vorige vlucht waren gebruikt waren vervangen. Zonder die mochten ze niet vertrekken. En dit zou wel zo'n 30 minuten duren. WAT???!!!! Are you kidding me??!! Die man had helemaal geen zuurstofmasker op toen hij naar buiten kwam. Hij zat rechtop en zag er redelijk fit uit. Maar niets aan te doen. Als ze niet mogen opstijgen zonder zuurstofflesjes dan zullen we daar op moeten wachten. Je begrijpt dat de spanning bij ons al behoorlijk begon te stijgen. Maar daar kwamen ze langs met die zuurstofflesjes en het filmpje begon te spelen op de televisie's voor je neus met de veiligheidsvoorschriften die er zijn als er iets gebeurd. Yeeehh we gaan vertrekken. Yeeeehhh NIET!!!!!
 

Weer kwam de "captain on the radio" met de mededeling dat ze rechts in de verte (heel ver in de verte) tijdens ons veiligheidsfilmpje een paar bliksemflitsen hadden gezien en daardoor was al het grondpersoneel bij ons weggehaald! WAAAAT????! Are you FREAKING kidding me???!!! Dit ga je toch niet menen. Toch niet hetzelfde liedje als twee jaar geleden?? Maar de captain vervolgde met de mededeling dat die bliksemflitsen alweer waren opgehouden en dat het grondpersoneel alweer aan het terugkomen was. En ja hoor, daar kwamen de karretjes met de mannetjes en toen werden we langzaam maar zeker van de gate afgeduwd. En toen was het wachten, wachten tot we aan de beurt waren om op te stijgen want bij zo'n groot vliegveld moet je natuurlijk NIET denken dat je gelijk aan de beurt bent. Ondertussen kon je wel een ei in mijn PIEP gaar koken. Wat zat ik op hete kolen zeg (en naar mijn idee sloeg het bij iemand anders ook op zijn of haar darmen want er kwam zo nu en dan een lucht voorbij!! Dat waren zeker weten geen roosjes!!). Naar mijn idee was onze over staptijd dus helemaal vervlogen en was ik me alweer mentaal aan het voorbereiden op een hoop regelwerk. Moeten we nu weer een nachtje overblijven. Ik hoopte het echt niet.

Maar we zaten in de lucht dus een begin was er. Maar ook dat viel tegen. Dit was de allereerste keer dat we te maken kregen met betaalde televisie en ook betalen voor je eten. En het eten bestond alleen maar uit snacks. De meiden waren ondertussen ook al met hun klaagzang begonnen. Betalen voor televisie???? Hoe komen ze daar nu bij? En krijgen we nu geen eten? Maar we hebben honger!! Ja dat laatste begreep ik wel want Yentle had dan nog wel wat gegeten in het hotel, veel was het niet. En Solange en Mea hadden alleen maar een paar crackers op die oma nog in haar trolley had. Dus voor de meiden heb ik maar een busje Pringles gekocht. Zonder tv konden ze wel even maar je moet het volk wel rustig houden, dus moet je ze voeren Hahahahaha. Toen het karretje langs kwam heb ik maar gelijk aan de stewardess gevraagd of we nu in de problemen kwamen maar volgens haar moesten we het nog gaan halen. "Your good, honey". Dus daar hield ik me maar aan vast. De landing werd op een gegeven moment ingezet en we dachten dat we een goede tijd hadden gemaakt maar de landing bleeft volhouden en volhouden. Beneden was het blijkbaar druk en onze captain moest netjes op zijn beurt wachten. Dat gaf ons wel mooi uitzicht op Manhatten en ook op het Vrijheidsbeeld.

(groene vertikale streep in de verte, hahaha echt goed uitzicht)

De wielen raakte om 16:25 de grond en hij reed goed door naar de gate om vervolgens aan het begin van de pier stil te blijven staan en er kwam weer een mededeling van onze captain. Er stond een vliegtuig klaar voor vertrek en we moesten eerst wachten totdat hij weg was. En de minuten tikte door en door en door. De spanning steeg en steeg en steeg. Het boarden van onze aansluitende vlucht zou om 17:10 beginnen en we moesten nog naar die gate..... Gaan we dat redden? Op boardingpassen stond dat we bij gate 125 moesten zijn. Gelukkig zaten we vrij vooraan in het vliegtuig, vlak achter de business class. We sprintten het vliegtuig uit zo gauw het ging. We waren aangekomen bij gate 101 en verderop rechts zagen we gate 102 en daarna weer 103 dus wij gingen die kant op.......totdat we bij 111 aankwamen en daar hield de pier op ....What the piep piep piep was er nu weer aan de hand???? Wij rondkijken en toen zagen we grote borden hangen waarop stond dat we de hele pier terug moesten lopen en dan rechtsaf. Die grote borden hadde wij helemaal niet zien hangen!! En dat klopte ook want toen we terug liepen en langs 101 kwamen hingen die borden er ook niet en ook verder links niet. Mooi nog meer tijd verloren en we hadden al niet zoveel minuten over. Ook moesten wij vrouwen HEEL nodig naar het toilet dus dat moest ook nog gebeuren. Nog een tandje sneller lopen. We kwamen om 17:00 uur bij de gate aan. Daar stonden wel al lijnen uitgezet voor de boarding groepen en wij waren boarding groep 3. Daar stond nog helemaal niemand dus zijn we maar gelijk gaan staan.

Ervaring heeft ondertussen geleerd dat je zo snel mogelijk het vliegtuig in wilt omdat er anders een hoop gedoe kan zijn met je handbagage . En achteraf was dat een goede zet geweest want wat een oude vliegbak is dit geweest zeg! Echt klein en hele kleine overhead ruimtes. Met heel veel pijn en moeite kon er twee trolleys in en iedereen heeft er tegenwoordig wel eentje bij zich. Maar omdat wij de eerste waren hadden wij gelukkig nog ruimte zat.

De mensen die wat later kwamen, kwamen in de problemen. Het boarden was trouwens veel later begonnen dan de planning was. Het begon pas om 17:40 uur. We zouden toch nog tijd gehad hebben om te eten maar dat weet je ook niet van te voren. Maar we hadden het gehaald!!!! Nog steeds niets gegeten maar wel in het vliegtuig. Eten deden we wel als het weg te krijgen was in het vliegtuig. Om 18:15 uur gingen pas de deuren dicht terwijl we eigenlijk om 18:00 uur al hadden moeten vertrekken en toen begon het lange wachten om op te mogen stijgen. Volgens de captain stonden we als nummer 10 in de wachtrij voor de startbaan. Al met al heeft dit ook nog bijna een uur geduurd en vertrokken we pas om 19:10 de lucht in. Het begin was een beetje hobbelig maar gelukkig kwamen ze wel langs met eten en drinken Hahahaha. Nou dat eten.........laten we het erop houden dat we een "bijna-vastendag" hadden. Kenneth, Solange en Mea hadden de kip, Corrie en Bert de beef/pasta en Yentle en ik de vegetarische. O, o, o wat hebben wij veel eten laten staan. De meiden hadden echt honger hoor maar kregen er echt niet veel van weg. Dat zelfde gold trouwens ook voor de volwassenen. Jammer maar helaas. Laten we het er maar op houden dat wij best een vast-dag kunnen lijden en dat er geen schade is geleden. De meiden hebben nog een deel van Oz the Great and Powerful gekeken en zijn na het eten gaan slapen. Ik heb een slaaptabletje genomen van de Wallgreens. Mijn moeder had die in Orlando gekocht toen ze zo slecht sliep van het hoesten en volgens haar werkten ze als een tierelier. Dus die ging ik maar eens uitproberen. Een paar uurtjes slapen kon ik wel gebruiken om het tot dinsdagavond vol te houden.

Dinsdag 21 mei 2013
Anderhalf uur voordat de landing zou worden ingezet gingen de lampen weer aan en werd iedereen begroet door de stewardessen met een ontbijtje. Het pilletje van mam had me niet echt geholpen. Ik was er niet echt van in slaap gevallen maar kwam er wel mee in een soort van lager bewustzijn. Ik was gelijk paraat wanneer dat nodig was maar kon ook wel een beetje wegzakken in een sluimertoestand. Ik denk wel dat het heeft geholpen maar dat moet nog blijken vanavond en de aankomende paar dagen. De meiden had ik ieder een paar melatonine tabletjes gegeven en die hebben heerlijk geslapen. Solange en Mea moesten echt wakker gemaakt worden. Yentle werd dit ook door het felle licht wat ineens ging branden. Het ontbijt was een broodje en een bakje met meloen en druifjes, het laatste heb ik gegeten. Dat laatste uurtje gaat heel snel en voor je het weet hoor je de captain weer spreken met de mededeling dat de landing over enige momenten ingezet kon worden MAAR............dit kon nog wel even duren want het was heel slecht weer in Amsterdam en daarom duurde het allemaal wat langer met de andere vliegtuigen die ook moesten landen. Tuurlijk joh, ik had niet anders verwacht.......Maar mij maakte het in principe niets meer uit want we waren aan de andere kant van die grote plas dus thuis zouden we nu toch wel komen. Wat wel heel raar is, is als je de captain hoort spreken over heel slecht weer dat je dan nog vliegt met een prachtige blauwe lucht en een stralende zon.

Maar gaandeweg toen hij eenmaal door de wolken heen vloog begreep je hem ineens een stuk beter. Wat een grauwigheid, wat een troosteloosheid, wat een ellende. Dit is niet leuk thuiskomen. Dat het niet zo warm is als waar we vandaan komen allaaah maar dit was wel echt het andere uiterste. Maar de landing werd ingezet en de captain zette ons probleemloos aan de grond en reed ons vlot naar de gate. Aangezien wij rij 35,36 en 37 hadden en dus lekker achterin het vliegtuig zaten hadden we niet echt veel haast om op te staan en bleven nog even zitten terwijl er genoeg passagiers gelijk voor hun trolley´s gingen. En ze stonden maar en stonden maar en stonden maar. Wat was er nu weer aan de hand. Daar had je weer een stewardess op de speaker die uitlegde dat de slurf niet aan het vliegtuig vastgekoppeld kon worden en dat ze daarom nu genoodzaakt waren om de achteruitgang te gebruiken maar dat we dan wel met een trap naar beneden moesten lopen. Nou op dat moment kon ik er echt alleen nog maar om lachen en bleef volkomen CALM. Dit was de afsluiter van de terugreis. Maar dit hield wel in dat wij nu als een van de eerste weer uit het vliegtuig konden en dat we dus toch ook maar gauw moesten gaan staan en de koffertjes pakken. Dat was natuurlijk niet makkelijk want de gangpaden stonden vol met mensen. En daar gingen wij nu ook nog bij staan. En daar stonden we en stonden we en stonden we.....Totdat weer een stewardess online kwam met de mededeling dat het toch nog gelukt was met de slurf en dat we nu toch weer allemaal met de vooruitgang uit het vliegtuig zouden komen. Tja, wat kan je daar dan nog op zeggen, we moesten allemaal maar heel hard lachen. Maar uit het vliegtuig komen ging heel vlot (iedereen had genoeg tijd gehad om zijn spullen te verzamelen en we kregen te horen dat we naar band 16 moesten komen. Dus met stevige pas door naar bagageband 16. Eerst nog even langs de douane, paspoorten aangereikt en ik kan dus weer verklaren. NIEMAND HEEFT OOIT NAAR DE PAPIEREN VAN MEA GEVRAAGD!!!!!! Hoe kan dat toch?
Maar we waren allang blij en toen we bij de bagageband aankwamen kwamen er al gelijk twee koffers voorbij en niet lang daarna hadden we ze alle negen verzameld. Zes voor ons (plus één) en drie voor mam (plus één) Alles op karren geladen, door naar aangifte goederen waar gelukkig bij dit poortje niemand stond. Niet dat we fout zaten maar we hebben op het allerlaatste moment er echt wel alles ingepropt. Als die koffers weer open zouden gaan dan zou dat toch een hoop problemen geven om ze weer dicht te krijgen. Zeker als daar dan nog een beetje stress bij gooit. Maar we konden makkelijk doorlopen. Toen gingen we naar de Aankomsthal want Kenneth en Bert zouden weer de auto gaan halen en wij vrouwen zouden dan daar op hun wachten.

 

 

Want natuurlijk.......het regende! Wat een waardeloos weer is het toch om thuis te komen zeg. Wij zijn drie en halve week zon en 30 graden gewend geraakt. Dit is toch geen lente weer. Maar hup alle koffers in de auto waarna we om 10:30 uur weer voor de deur van ons huis stonden. Home Sweet Home.

Van de week komt er nog een nabeschouwing, mijn laatste post van deze vakantieblog