11. Seaworld

Het weer: warm en zonnig
Temp: 29°C
Aantal foto's: 330, 227(One Ocean), 179(Blue Horizon)
Totaal aantal foto's: 2893







Als allereerste.....Twan van harte gefeliciteerd met je verjaardag van ons allemaal! We hopen dat je een hele leuke dag hebt en we komen je zo gauw we kunnen een dikke knuffel geven.  En natuurlijk je pins!!

@ Hannie en Robert-Jan: bedankt voor de tip. Twee jaar geleden liep ik er ook al tegenaan en kreeg ik die tip ook. Maar was nu toch zo eigenwijs om er toch weer naar binnen te lopen. En.....kwam er toch met een t-shirt naar buiten.
@ Marleen en Claudia: wij dragen graag ons steentje bij om deze economie weer op gang te krijgen hoor
@ Claudia: Wonderworks was ook bij deze meiden een groot succes en in Miami komt het voor elkaar hoor. Ga mijn best doen
@ Marlies: we zijn nu hopelijk worm vrij maar ik ben er echt wel vies van hoor.
@juf Petra: want ontzettend leuk dat je een reaktie hebt geplaatst. Je hebt een klein meisje heel blij gemaakt.
@ Birgit: ik heb twee koffers tot mijn beschikking. Er blijven ook nog dingen achter. Maar ik moet zeker goed opletten. Je gaat hier helemaal los Hahahaha .

Vandaag hadden we een vroege start. De wekker stond op 7:00 uur want we hadden grote plannen. We gingen naar Seaworld. Aangezien we gisteravond geen zin meer hadden om ook nog naar een supermarkt te rijden hadden we gisteravond besloten dat we op het park zouden ontbijten. Het park gaat om 9:00 uur open en veel later wilden we er niet aankomen. Dit lukte goed. We konden ons op ons gemak aankleden en ik had ook nog even de tijd om al mijn aankopen van gisteren uit te stallen op het bed. Oh jee, dat was niet mis. En er staan nog een aantal shopdagen gepland. Nou is de ervaring dat je op den duur echt zoveel niet meer koopt hoor. Die eerste keer ga je vaak helemaal los want het is met sommige merken zo goedkoop en als er dan nog flinke kortingen gegeven wordt dan wil je helemaal los gaan. Maar ook ik schrok wel van mijn resultaat van gisteren. Al heb ik het vandaag ook weer een beetje aangevuld met wat dingen van de Walmart. Maar dat volgt later hahaha.

We waren in ieder geval vroeg in het park en konden bijna voor de deur parkeren. Lekker makkelijk. Met de e-tickets konden we zo naar binnen lopen al had Bert wel wat moeite met zijn vingerafdruk. Gelukkig had ik vanmorgen nog bedacht dat het toch wel een goed idee was om ook de paspoorten mee te nemen want die had hij nu toch nodig. Er werd om gevraagd toen zijn vinger niet gescand kon worden. Nadat we binnen waren gekomen en ook de meiden nog even op de foto gingen met de orca gingen we door om even te ontbijten. Lekker hoor.

Nadat we onze buiken gevuld hadden gingen we van start. Op naar Manta. Daar hadden Yentle en Solange echt naar uit gekeken. Solange had heel erg de hoop dat ze er ook in mocht maar op de achtergrond van de plattegrond die je bij de ingang kon pakken stond al dat ze 1,38m moet zijn en dat ging ze toch niet halen. Maar nog groter was Yentle haar teleurstelling toen we voor de ingang stonden en bleek dat hij dicht was.

Hij was dicht voor onderhoud en zou pas een woensdag weer open gaan. Wat was Yentle teleurgesteld zeg, ze kon echt huilen. Stiekem zag ik Solange toch wel weer een beetje blij kijken. Gelukkig was ze niet de enige die niet kon (zij gelooft echt in gedeelde smart is halve smart hahahaha). Dan maar door naar de dolfijnen. Die gingen we voeren. Maar terwijl we daar naar toe liepen kwamen we eerst bij de Stingray´s. Ook die kan je eten geven.

Dus dat maar eerst even doen. Solange en Mea wilden wel weer en Yentle stond erbij en keek er weer naar. Echt een dappere dodo hoor, hahahaha. Die dieren hoeven voor haar niet zo nodig. Maar die Stingray´s waren echt heel leuk. Je moet zo´n visje heel diep in het water houden want ze moeten over je hand heen kunnen zwemmen om te kunnen happen. Dat was even leuk. Helaas hadden we daardoor wel de tijd misgelopen om de dolfijnen te voeren. Die keer was al vol en de volgende beurt zou om 12:00 uur zijn maar dan hadden we andere plannen. Dan wilde ik in Shamu Stadium zitten om de show “One Ocean” te zien. Dus helaas we slaan het dit jaar een keertje over. Doorlopen naar de volgende attractie Turtle Trek. Daar gingen Kenneth en de meiden in. De andere drie volwassen gingen volwassen dingen doen. Een game met schildpadden hahaha. Heel volwassen.

Toen Kenneth en de meiden terug kwamen gingen we door naar Atlantis waar we redelijk droog uit kwamen. Kenneth was het natst en ik geloof dat ik het droogst was. Toen werd het al tijd om richting het Stadium te lopen. Je moet daar nooit te laat aankomen want het is er altijd zeer druk. De poorten waren al open en het zal al voor een kwart vol. Ik had al een hele tijd een plekje in mijn gedachte waar ik heel graag wilde zitten. Die was wel in de soak-zone maar helemaal bovenin en ik wilde nog het liefst voor de cameraman zitten. Ik gokte erop dat ik wel veilig zou zijn. En dat was ik ook!!!! Ik zat precies voor de cameraman en kon echt hele mooie foto´s maken.

De andere gingen in de veilige zone zitten en die zaten ook niet slecht. Met mijn camera in de aanslag kon ik alles goed zien. De show was echt weer geweldig en ik werd er zelfs een beetje ontroerd van. De eerste keer als zo´n prachtig beest het water uitspringt is zo enorm indrukwekkend. Maar ook toen op het laatst de heer en meester himself nog even “acte de presence” gaf. Was is hij toch indrukwekkend die meneer Tillicum. Hij is heel herkenbaar door zijn zwaardvin die zo lang is dat hij helemaal omgeslagen over zijn rug heen ligt. Hij mag gelukkig weer meedoen in de show al had hij daar vandaag niet heel veel zin in. Hij had zijn zoon of kleinzoon bij zich om even voor te doen hoe je de mensen tot aan de laatste rij van de soak-zone nat kan krijgen en die kleine heeft heel goed opgelet en deed flink zijn best. Voor de rest deed Tillicum niet veel meer. Hij zwom een beetje rond. Keek wat boven en onder water en kwam ook nog een keer op het plateau om mooi op de foto te gaan met zijn (klein)zoon.

Maar ik ben al lang blij dat ze hem in leven hebben gelaten nadat vreselijke ongeluk in 2010. Hij is de grootste orca die in gevangenschap leeft en is ook al redelijk op leeftijd. Hij heeft de mooie leeftijd van ong. 32 jaar.  Prachtig om hem toch bezig te zien. Ik had de tip gekregen om de eerste show te gaan kijken omdat dan de kans het grootst was dat hij mee zou doen. Gelukkig klopte dit ook. Bedankt voor de tip!! Jammer genoeg vliegt zo´n show voorbij en voor je het weet sta je ze weer uit te zwaaien. Maar ik zat op een fantastische plek en ben helemaal droog gebleven, met nog prachtige foto´s bovendien.

Na deze show maar richting de volgende show gelopen. Op ons gemakje dat wel. We zijn even bij de haaien langs gegaan en  langs de dolfijnen nursery. Ook heel leuk hoor, die kleintjes. Even wachten achter het touw maar dat duurde maar een minuut of tien totdat we naar binnen mochten. Ook hier hadden we prima plekken maar zaten we ook bij elkaar. Lekker in het midden en niet echt hoog. Wat liep dit theater vol zeg. Het zal helemaal volgepakt.

De show was weer geweldig al heb ik die duikers en die nep papagaai aan dat touwtje nu wel gezien. Wij willen de dolfijnen zien. Wat wel heel bijzonder was, was dat we een pre-show kregen van andere walvis achtige. Ze hebben de naam ervan gezegd maar die heb ik niet kunnen onthouden. Deze dieren waren gestrand en die hebben ze gelukkig kunnen redden. Daar zijn ze nu al een tijdje mee aan het trainen en volgens die vrouw waren ze vandaag voor het eerst in het grote basin met zoveel toeschouwers. Ik kreeg de indruk dat het wel waar was want ze stond zo´n beetje te stuiteren van blijdschap dat het zo goed ging. Ze hopen in de toekomst hun deelname aan de show te kunnen vergroten.

 

Zoals ik al heb gezegd. De show was weer geweldig en ze weten toch echt de mensen enorm te vermaken. Na de show was het actie time. Yentle en ik gingen samen naar de achtbaan Kraken en Kenneth ging met de twee jongste nog een keertje naar Atlantis. Solange was natuurlijk heel teleurgesteld dat ze hier niet in mocht en heeft nog van alles gedaan om haar nek zo te rekken om de benodigde 1,38m te halen maar ik denk dat ze dan nog een centimeter of drie te kort kwam. (in volle gestrektheid) Dus die ging met een flinke tegenzin naar Atlantis al kwam ze daar toch wel weer heel blij uit. Yentle en ik naar Kraken. Voor wie wilt weten hoe deze achtbaan is heb ik het op film opgenomen. We zaten namelijk op de meest perfecte plekken die je je maar kan bedenken. Helemaal voorin, in het midden.

 

Het lukte me om de camera goed stil te houden en een prima filmpje te maken. Dus voor diegene die er geen last van krijgen. Veel plezier, het is net alsof je erin zit!!

 Toen zijn we richting de uitgang gelopen. De voetjes begonnen we te voelen en alles wat we wilden doen hadden we gedaan. In de auto even bijkomen in de airco, want het was een zalige zonnige warme dag, en toen op de Tomtom de Walmart ingesteld. We willen morgenochtend wel weer thuis ontbijten dus even wat boodschapjes doen. En zo´n Walmart is natuurlijk een walhalla voor boodschappen doen. Je kan het niet bedenken wat ze daar niet hebben en daarna hebben ze nog veel meer. Echt geweldig.

De meisjes zijn weer een paar topjes of t-shirtjes rijker en Kenneth een riem. De meiden hebben zelf ook nog het een en ander aangeschaft.  Valt toch niet mee als mam het niet wilt betalen en je ineens je eigen centjes moet aanspreken hahahaha. Je komt daar echt niet weg met alleen maar boodschappen. Toen we die in huis hadden gingen we naar de Cracker Barrel. Een leuk restaurantje waar je lekker kan eten voor weinig. Ze zijn bekent om oa hun schommelstoelen die ze voor de deur hebben staan.

Ik vind vooral het winkeltje wat erbij zit geweldig. Wat een heerlijk sfeertje hangt er daar. We hebben er weer lekker gegeten en de mannen hadden er nog een toetje bij genomen. Nou die valt dus echt niet onder de noemer toetje maar zeer zeker onder de naam TOET!! Wat afgrijselijk veel was dat. Dat was een halve appeltaart met twee bolletjes vanille ijs. Mam en ik werden al misselijk bij het idee dat we daar ook nog aan moesten beginnen. Echt mega groot!!

Na het eten gingen we naar huis. Even kijken of de meiden nog in het zwembad konden. Als we het huis binnen komen begint ook gelijk de Wifi te werken en zag ik dat ik ook nog een mailtje had gekregen van Dennis. Ik vond het een raar mailtje maar waar het op neerkomt is dat de wormen te voorschijn komen als het flink heeft geregend (en ik heb begrepen dat dit vorige week de hele week het geval was) en ze dan in het zwembad terecht komen en daar sterven. Vandaag is inderdaad de poolguy geweest en het bad zag er schoon uit. Dus die meiden waren niet meer te houden. Groot feest.

Nu zit ik als een gek dit hele verslag te schrijven en hopelijk heb ik nog wat tijd om er wat foto´s bij te zetten want Kenneth zit me enorm op mijn vingers te kijken. Hij moet echt nog werken en is bang dat het nachtwerk gaat worden.

Morgen gaan we naar  Magic Kingdom om het nieuwe gedeelte te ontdekken en om bij Belle te gaan eten. Je snapt dat CALM voor sommige er niet in zit. Solange is door het dolle heen.