6. Cozumel Highlights and Mayan Ruins en Happy Birthday to Corrie

Het weer: zonnig met hier en daar een wolkje
Temp: 29°C
Aantal foto's: 317
Totaal aantal foto's: 1428

@Claudia: Viel best mee hoor wat betreft de hoeveelheid in die “bijzondere” glazen. Maar het zakte lekker weg. Proost!
@Marga: ik had niet anders van je verwacht :-)
@Aggie: Het "CALM-E" is het streven en we worden er best wel goed in. hahaha

Vanmorgen was het vroeg dag omdat we al vroeg van het schip af moesten. We moesten ons om 8:45 in het theater verzamelen om deel te nemen aan de tour om de eiland. Dus de wekker gezet, gezongen voor oma want die heeft de prachtige leeftijd van 66 bereikt.

Als je oma in het zonnetje zet komen altijd de tranen en nu was het ook niet anders. Opa had een prachtig cadeau maar die was door die mevrouw van de winkel zo mooi en reisklaar ingepakt dat oma die maar ingepakt liet. We hebben wel een foto gemaakt van het beeld in de winkel dus die gaat wel volgen. Ik vind het toch jammer hoor dat ik hier niet de foto´s bij kan voegen. Plaatjes zeggen meer dan 1000 woorden en ik denk dat het dan leuker is om die lange verslagen (sorry maar ik kan het echt niet helpen) te lezen. Misschien als we morgenavond nog voldoende minuten over hebben dat ik dan al een begin kan maken. Namens mijn moeder moet ik iedereen bedanken voor hun reakties en felicitaties. Daar heeft ze heel erg van genoten en voelde ze zich nog meer jarig. Dus……BEDANKT!!!

Maar bij het cadeau van opa zat ook een button met Happy Birthday en die heeft ze natuurlijk de hele dag gedragen. Dat heeft haar op het schip de nodige felicitaties opgeleverd. Op Cozumel gaven ze er niet veel om hahahaha.

Maar we waren dus vroeg aan het ontbijt en daarna gelijk door naar het theater om met een groep samen van boord te gaan op weg naar de bussen die ons rond zouden rijden. We hadden een hele leuke gids. Een wat oudere vrouw die heel veel wist, half Maya was en super trots op haar eiland. Ze begon haar betoog dat ze ons wel heel dankbaar was want vandaag het Labour Day (dag van de Arbeid) en dat is een heel groot feest in Mexico. Die werd op Cozumel begonnen met een parade waar iedere werkgroep aan mee liep.

Waaronder ook de gidsen. Maar omdat zij ons moest rondleiden kon zij niet mee lopen. Daar was ze helemaal niet rouwig om want ze zat veel liever in een bus met airco dan dat ze in die hitte het eiland over liep.

Haar naam is Barbara en ze is een van de drie Barbara´s op het eiland en is daar trots op. Ze is een leuke vrouw met veel grapjes  tussendoor maar heel veel weet te vertellen over haar eiland. We begonnen met een Maya ruïne. Deze was nog maar voor een gedeelte opgegraven maar was echt heel indrukwekkend. Wij volwassenen vonden het in ieder geval heel interessant en bijzonder om daar rond te lopen. De kinderen waren “iets” minder enthousiast. Die verstonden namelijk Barbara helemaal niet (ze spreekt toch alleen maar Engels volgens Solange) en het was daar wel heel heet. Daarna gingen we door naar een Tequila fabriek. De kinderen van de groep mochten los gaan op een pinata en dat was super leuk.

De vrouwen gingen met de kinderen mee en de mannen bleven bij de rondleiding en konden aan het einde van de rit nog even een aantal smaken proeven. Er waren er zelfs een paar bij die Kenneth lekker vond. Het was een hele leuke stop. De volgende stop was op een punt van het eiland bij de Caribische Zee. Prachtige stranden en verschillende kleuren blauwe zee. Prachtig mooi.

We konden er maar even zijn maar lang genoeg om leuke foto´s te maken. Solange ging er volledig voor en werd dus ook flink nat. Dat was voor haar alleen maar plezierig want die had flink last van de hitte. Ze heeft tot twee keer toe een flinke bloedneus gekregen. De volgende en tevens laatste stop was bij een Maya village. Daar zou het vandaag enorm druk worden want het was “the SPOT” waar ze vanavond het feest van Labour Day zouden gaan vieren. Barbara had er in ieder geval heel veel zin in en vertelde ons dat het er heel druk zou worden. Ze rekende zeker op 50 duizend mensen.

Gelukkig waren die nog met de parade bezig toen wij er waren en konden wij er op ons gemak alles even bekijken. Solange liet weer zien dat het haar wat betreft dieren totaal niet gek genoeg kan zijn. Dit keer liep er een jongen met een grote leguaan rond. En ja hoor, ze stapte erop af en voordat we het wisten had ze hem beet. Een glimlach van oor naar oor en aan het einde van de rit gaf ze hem een dikke kus. (Wat is het toch met dit kind???? Hahaha) Mea wilde ook niet achterblijven en ook zij hield hem beet. Dapper van haar ook en ook heel bijzonder want een paar jaar geleden kon ze overal om huilen.

Yentle daarentegen had zoiets van “nuh, bedankt!!” In de bus beweerde ze dat ze niet bang was maar nou eenmaal niet zo van dieren hield. Een hondje wilde ze wel heel graag hebben maar al die andere hoefde ze niet perse aan te raken. Daar zit wel een grond van waarheid in hoor, zij zal ook nooit naar een andere dier toelopen. Niet zoals Solange en Mea doen.
Maar nu kon ik ook niet achterblijven. Hij gebaarde naar mij of ik hem ook wilde beethouden en ik vond “Harry” toch wel heel lief uit zijn ogen kijken. En hij was ook zo rustig in die kinderen hun armen blijven liggen. Dapper stak ik maar mijn handen uit en probeerde niet mijn ogen dicht te doen hahahaha. Maar hij was echt lief, bleef stil zitten, zo leuk.

En omdat het eigenlijk een feestdag was hoefde we hem geen geld hiervoor te geven. Dat vond ik een beetje te gek en heb hem toch maar wat toegestopt. Kan hij er vanavond lekker een biertje van drinken.

Toen was de tour klaar en werden we weer richting de haven gereden. Daar aangekomen hebben we afscheid van Barbara genomen en gingen we op zoek naar het  Hard Rock Cafe om een tweede pin voor Twan te scoren. Nou dat was toch echt een tegenvaller!! Het was alleen maar een cafe, er was niemand in de zaak op drie zeer ongeïnteresseerde en chagrijnige serveersters na.(terwijl het bij de buren helemaal vol was). Toen ik haar vroeg of ze pins verkocht werd me heel kortaf medegedeeld dat zij die niet hadden. Het was een jammerlijke Hard Rock Café en Clau, ik zou deze wat betreft een glas maar gewoon van het lijstje schrappen. Die zag ik namelijk ook nergens staan.

Daarna maar naar “de boot”. De kinderen hadden het wel gehad en eigenlijk wilde ik hun ook nog even op bed leggen. Vanavond hadden we namelijk Piraten Party en was er om 22:30 uur nog vuurwerk. Aangezien de  meiden het toch wel heel moeilijk vinden om ´s avonds wakker te blijven tot aan de theatervoorstelling van 20:30 uur leek het me nu wel een heel goed idee om ze even een uurtje te laten slapen. Hadden ze het vanavond misschien wat minder zwaar.
Bij binnenkomst had mijn moeder weer een verrassing. Het kamermeisje had de bedden weer opgemaakt en bij haar ook de boel versiert!! Hoe lief en leuk!!!!! Er hing iets aan het plafond, stond iets op het bureau en er hing ook een hele leuke banner aan de muur. Ik weet dat er een felicitatie pakket te bestellen was via internet zodat de kamer versiert zou worden voor de jarige. Maar dat had ik niet gedaan (best wel aan de prijzige kant) en nu heeft die vrouw van housekeeping het toch versiert. Dat is toch wel heel erg aardig.

Ook vonden we voor iedereen een sjaaltje voor in de avond wanneer het Pirate´s Night was.

Het lukte de meiden gelukkig toch om nog even in slaap te vallen. De een iets makkelijker dan de ander maar we moesten ze uiteindelijk toch alle drie wakker maken. Op naar het diner. Daar hadden we wel heel veel zin in omdat we weer naar Animated Palate mochten. Het gaafste restaurant van “de boot”. Dit keer geen Crush the Turtle maar alles stond in het teken van piraten. Het was niet te geloven hoe veel mensen er vanavond verkleed als piraten rondliepen. Groot, klein, man, vrouw, kind…..het maakte  niets uit. Wij gingen niet verder dan het sjaaltje en ook nog niet iedereen van onze groep liep daarmee. Yentle en Mea hadden hem op hun hoofd, ik had hem rond mijn paardenstaart en Solange wilde hem in eerste instantie helemaal niet en die ging uiteindelijk voor een soort van polsversiering. Maar dat was nadat ze had gezien hoeveel mensen er eigenlijk verkleed rondliepen. De rest van ons gezeldschap hield het helemaal voor gezien en geloofde het wel.

Het restaurant was weer GEWELDIG. Ze hadden zelfs weer andere decoratieve stukken in de kasten staan. Mijn kleptomanische gevoelens kwamen weer in volle vaart naar boven en moest me echt zo ontzettend beheersen om niet hele serviezen in mijn tasje te stoppen. Ik heb uit betrouwbare bron dat ze dit vast niet zullen missen maar helemaal zeker ben ik daar toch niet van hahaha.
Deze hele boot is echt een gevaren zone hoor. Je ziet zoveel dingen die leuk, mooi, geweldig of speciaal zijn. Je hebt contant de gedachte in je hoofd: “Dat zou ik ook wel willen hebben, daar zou ik wel een plekje voor weten……” Natuurlijk ga je zover niet maar het is hier echt prachtig.
Van de week hadden we aan onze obers doorgegeven dat Corrie vandaag jarig was en dat heeft ze geweten ook. Ze kwamen met zijn alle om onze tafel staan en werd er luidkeels aangekondigd dat het haar verjaardag was en dat ze vandaag 18 jaar was geworden (kijk dat is dan toch wel weer aardig, die verdienen wel een hele grote tip ;-) ). Een lekker toetje met twee kus/knuffels kwamen haar ten deel.

Het is echt heel bijzonder om te merken hoe de gast hier wordt verzorgt. Voor de meiden wordt standaard hun vlees gesneden. Ik krijg niet de kans om bij het bord te komen en trouwens….Yentle en Solange zijn heel goed in staat om het zelf te doen. Maar vanavond zagen we aan een andere tafel dat een vrouw haar zoontje op haar schoot had en hij was in slaap gevallen. Daardoor kon zij zich een heel stuk minder vrij bewegen. Toen haar Main Course op tafel werd gezet ging haar serveerster gelijk zo ver om haar vlees voor haar te snijden en alles goed voor haar neus neer te zetten dat ze zelf eigenlijk niets meer hoefde te doen. Kenneth had van mijn moeder een stuk van haar “steak”  gekregen want dat was een flink lap vlees. Nog voordat hij er aan kon beginnen werd zijn eigen mes (ander gerecht dus ook niet nodig gehad) omgeruild voor een steakmes. Dat ging zo snel, hij hoefde nergens om te vragen. Ze kijken, letten op en denken mee. De lat bij Disney ligt echt heel erg hoog!!!

Na het eten gingen we even nog naar “Shutters”. Daar kan je de foto´s bekijken waar die er van je zijn gemaakt. Die worden namelijk op je “Key to the World – pas”  gezet. Deze kaart is alles in een. Het is je identiteitskaart (heb je nodig om van boord te gaan maar ook om aan boord te komen), je huissleutel (anders krijg je je kamerdeur niet open), je pinpas (hier kan je alleen mee betalen aan boord want hij is gekoppeld aan je creditcard), je elektriciteitsvoorziening (deze moet je in een kastje stoppen anders heb je geen stroom in je kamer) en je USB stick (want ook je foto´s worden erop gezet). Dus RAAK HEM NIET KWIJT!!!!!! zou ik zeggen. We waren heel nieuwsgierig geworden naar de fotoshoot van gisteravond. Die waren echt geweldig maar wat zijn die foto´s duur…..ik weet dat ik vakantie heb en dat je dan niet op een eurootje of twee moet kijken maar voor 10 foto´s ban je $149,50 kwijt. En als je er 20 foto´s nam dan was het $249,50. We wachten maar even tot overmorgen om te kijken welke foto´s we nu echt wel willen hebben want per stuk zijn ze $19,95. Het is niet niets maar nogmaals, de  foto´s van de fotoshoot zijn echt heel leuk gelukt en ik kan ze ook al zien hangen in mijn woonkamer.

Hierdoor kwamen we wel iets te laat bij Mickey´s Pirates of the Caribbean. We hadden daardoor niet de beste plekken. Het hele dek was vol.

Na de voorstelling gingen de meiden naar de Kidsclub. Daar hadden ze al heel de middag zin in en ons leek het wel handig dat ze daar bezig waren ipv bij ons rond te hangen. Als je bezig blijft kan je het namelijk iets makkelijker volhouden om wakker te blijven. Dus die hebben we daar lekker laten spelen. Van Zsolt (onze ober) hadden we te horen gekregen waar we het beste konden zitten (als je naar het grote scherm kijkt dan aan de rechterkant blijven en dan op Deck 12. Hoger dus dan het zwembad) en om hoe laat we ons best moesten doen om daar te zijn. Hij heeft ons al heel de week van dit soort tips voorzien en ik moet zeggen dat ze prima hebben gewerkt. Hij is echt een hele leuke vent. Dus wij zijn op tijd naar Deck 12 gegaan aan de rechterzijde van het grote scherm. Perfect!!

Daar was het echt het beste uitzicht om het grote vuurwerk dat om 22:45 de lucht in werd geschoten te zien. We stonden er precies onder. De meiden hadden we net daarvoor uit de Kidsclub geplukt en die konden dus ook alles goed zien. Het was weer prachtig en ik heb er prachtige foto´s van kunnen nemen. Maar die krijgen jullie nog te zien hoor. Ik zal het laten weten wanneer alle foto´s erbij geplaatst zijn. Het leuke en spannende van alles was ook dat de weergoden besloten dat het vuurwerk alleen niet genoeg was. Rond kwart over 10 begon het ook te onweren. Bliksemflitsen lichtte met regelmaat de hemel op.  Er viel geen druppel uit de hemel maar flitsen deed het genoeg. Daarna begon Club Pirate, lekker dansen maar de meiden trokken het niet meer en zijn we met de meute mee naar beneden gegaan.

Nu ligt iedereen weer lekker op bed en zit ik het weer snel neer te pennen. Dus bij deze alvast mijn excuses voor onsamenhangende zinnen of vreselijke typ fouten. Ik ben moe en heb niet zo veel zin meer om alles nog eens helemaal na te lezen. Laat het maar weten als er iets heel vreemds staat. Ik ga gauw naar Deck 3 om alles up te loaden en dan ga ik gauw mijn bedje in. Morgen hebben we weer een zeedag dus we hoeven ons nergens druk over te maken. Dus we blijven CALM!!